Chiù dâ Palora

puisìa:

  • Diventa poviru e servu,
    quannu i paroli non figghianu paroli
    e si mancianu tra d'iddi.
    ("Lingua e dialettu", Buttitta)

pruverbi:

  • Mancia e bivi a gustu to, càusa e vesti a gusta d'autru.
  • A lu manciari nun c'è disputa.
  • Manciàri murmuriàtu nun fici mai indigestu.
  • Cui mancia assai s'affuca.
  • Cui mancia francu, nun si divi fari aspittari.
  • Cui mancia picca, mancia assai.
  • Cui mali mancia, assai dijuna.
  • Cui mancia, fa muddichi.
  • Porta cu tia e mancia cu mia.
  • Cui si mancia la carni di lu re, all'annu caca l'ossu.
  • Pocu manciàri, pocu parrari e caudu di pannu nun fici mai dannu.
  • Lu manciàri 'nsigna a biviri.
  • La vacca ca nun mancia cu lu voi, o ha manciàtu, o mancirà di poi.
  • Cui mancia a crepapanza, nun cueta si non si lanza.
  • L'ura di manciari pri li ricchi è quannu hannu fami, pri li poviri, quannu hannu dinari.

manciari

prisenti

manciu

manci

mancia

manciamu

manciati

màncianu

mpirativu

--

mancia

manciassi

manciamu

manciati

--

passatu

manciai

manciasti

manciau

manciamu

manciàstivu

manciaru

mpirfettu ndi.

manciava

manciavi

manciava

manciàvamu

manciàvavu

manciàvanu

mpirfettu cung.

manciassi

manciassi

manciassi

manciàssimu

manciàssivu

manciàssiru

futuru

mancirò

mancirai

mancirà

manciremu

manciriti

mancirannu

cundiziunali

mancirìa

mancirivi

mancirìa

mancirìamu

mancirìavu

mancirìanu

girunniu

manciannu

participiu

aviri manciatu

agg.:   manciatu